Choinka świąteczna... choinka
stoi w pokoju jak grzeczna dziewczynka.
Bije z niej dostojność,wyciszenie
gdy się na nią patrzy, to masz serca drżenie.
Przypomina, że już minął rok
pomyśl o sobie, o bliskich, przemyśl każdy krok.
Bombki mienią się czerwienią
jak zaczarowaną różdżką wszystko w dobro zamienią.
Choinka razem z nami kroczy przez życie
co roku nas pozdrawia,kochamy ją skrycie.
Ozdabiajmy ją dlatego zawsze kolorowo,wspaniale
niech pachnie życiem,prowadzi nas radośnie, doskonale.
Pod choinkę Mikołaj położył prezenty dla każdego
paczki paczuszki...wielkie dzięki dla niego.
Namalował mnie kiedyś ktoś.
Czy ładny ten portret
czy ktoś zrobił mi na złość.
Mam swoje niepowtarzalne EGO
to moja siła i nikomu nic do tego.
Najłatwiej na portrecie włosy namalować
a czucie,wyraz oczu
to już trudno wyrazić i skontrolować.
Czy ja patrzę podobnie do tej panienki z boku?
Myślę że ja mam o wiele więcej od niej uroku.
Jak widać to nie proste oddać na papierze
moje wnętrze... co myślę i w co wierzę.
Dziękuję bardzo za dobre chęci
tak na prawdę to ten portret trochę mnie kręci.
Ważne że mam z nim miłe wspomnienia
w Gdańsku z babcią byłam
przeżyłam miłe wrażenia.
Może swój portret kiedyś sama namaluję.
Myślę że dam radę,jak się skoncentruję.
Jesienią można się bawić
brać ją do rąk,nastrój sobie poprawić.
Takie zwykłe liście mogą zaczarować
uleczyć duszę,wszelkie urazy pochować.
Kolor żółty jesienią dominuje
na polach,łąkach, w lasach panuje.
Przyjaźni się z brązem i czerwienią
te kolory zawsze spotkasz jesienią.
Liście spadają lekko i powabnie
kokietują kształtem,wyglądają zabawnie.
Połyskują promieniami słońca
co one chcą powiedzieć, nie wiemy do końca.
Ich szelest jest miły dla ucha
chętnie z uśmiechem ich dźwięku się słucha.
Spacer po jesiennym parku czy lesie
na pewno wiele wrażeń ci przyniesie.
Piękne są też kwiaty jesienne
tej porze roku tylko wierne.
Gdy pośród drzew... przymkniesz oczy
na pewno zapach tej pory roku cię zaskoczy.
Jest lekko wilgotny,trochę ckliwy
jednak jest w nim to coś,bo naturalnie prawdziwy.
Nie wiem dlaczego zimą to napisałam
może po prostu taką potrzebę miałam ?
Wiecie co się dzisiaj stało ?
Aż wierzyć mi się nie chciało.
Wypadł mi znowu ząb mleczny
a taki był bajeczny.
Jadłam pączka...to nie ściema
był ząb i raptem go nie ma.
Zabrała go wróżka Zębuszka
jaki przyniesie mi za to prezent do łóżka?
Cierpliwie nocą czekałam
zegarek w prezencie od niej dostałam.
Do tego czekoladowe cukierki
owinięte w złote papierki.
Utraciłam zęba mlecznego
ale jestem zadowolona z tego.
To moja tajemnica,nie mówcie nikomu
zaczarowany ogród jest wokół mego domu.
Jest nie duży lecz bardzo zielony
krzewami,drzewami i kwiatami zarzucony.
Każda pora roku inną mu wybiera szatę
nieraz sypie śniegiem a nieraz kwiatem.
Wiosną wszystko w ogrodzie zakwita
zieleń do nas mruga,radośnie nas wita.
Latem można leżeć na zielonej trawie
wypoczywać, oddawać się zabawie.
Jesienią jest słonecznie, złociście
bo na trawę spadają takie piękne liście.
Zimą na śniegu w ogrodzie kulkami rzucamy
nawet górka jest i sanki mamy.
Ten ogród jest nasz...rodzinny
my tylko jego tajemnice czujemy...nikt inny.
W tym tajemniczym ogrodzie jestem KRÓLEWNĄ
zmysłową,lekką i zwiewną.
Przez chwilę się tak zdarzyło
że miałam awatara...jak miło.
Czy to nie jest przyjemne
takie podobieństwo wzajemne?
Podobny mamy wyraz twarzy
nie myślałam,że coś takiego się wydarzy.
Wszystko przez moje zęby mleczne
takie powstały sytuacje niedorzeczne.
Jest to miłe mieć taką pluszową bratnią duszę
myślałam,że się ze śmiechu uduszę.
Niestety z uwagi na moje przemiany
awatar sobie poszedł,nie wytrzymał mojej zmiany.
Cóż zęby mleczne już mnie opuściły
ale był czas,że bardzo mnie ubawiły.
